بررسی عوامل مؤثر بر توان سازگاری کشاورزان دربرابر تغییرات اقلیم (مطالعة موردی: گندم‌کاران شهرستان سرپل ذهاب، استان کرمانشاه)

تغییرات اقلیم در بسیاری از نقاط جهان آثار خود را در دهة اخیر بر‌‌‌جای گذاشته است و انتظار می‌رود تأثیر این تغییرات در دهه‌های آینده تشدید شود. ایران نیز از این تغییرات وسیع در امان نبوده و آثار آن در بسیاری از مناطق مشاهده شده است. یکی از راه‌های کاهش تأثیر این پدیده، سازگاری کشاورزان با تغییرات آب‌وهوایی است. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر توان سازگاری بین 370 کشاورز گندم‌‌کار شهرستان سرپل ذهاب نسبت به تغییرات اقلیمی بود. در این مطالعه از روش پیمایشی استفاده شد و داده‌‌ها با استفاده از روش نمونه‌‌گیری خوشه‌‌ای چندمرحله‌ای جمع‌‌‌‌آوری شدند. در این مطالعه از پرسشنامة ‌‌ساختارمند بهره گرفته شد و به‌‌‌منظور جمع‌‌آوری داده‌‌ها مصاحبة ‌‌حضوری با گندم‌‌کاران انجام شد. نتایج نشان دادند که برخی از ویژگی‌‌های فردی، اجتماعی و اقتصادی کشاورزان نظیر سطح تحصیلات، مهارت، عضویت در نهادهای اجتماعی، تجربه، بهره‌‌‌مندی از خدمات آموزشی و هواشناسی، عملکرد گندم، سطح مکانیزاسیون، درآمد و استفاده از اعتبارات در میزان توان سازگاری گندم‌‌کاران مؤثر بوده است. با کمک نتایج این مطالعه، شرکت آب منطقه‌‌ای استان کرمانشاه و مدیریت هماهنگی ترویج جهاد کشاورزی می‌توانند با در نظر گرفتن عواملی که توان سازگاری کشاورزان را تحت تأثیر قرار می‌‌دهند، اقدامات لازم را در این زمینه به‌کار گیرند.